Nie-Bo-Nie z Browaru Wrężel

Nie-Bo-Nie z Browaru Wrężel
Styl: IPA / Rye DDH IPA
Ekstrakt: 14 % wag.
Alkohol: 6,0 % obj.
Goryczka: ? IBU (własna skala browaru: jakoś niemal trzy czwarte paska skali)

Warka ważna do 09.07.2020.
Podczas przelewani piw do szła tworzy się skromna pianka, która dosłownie w mgnieniu oka, jeszcze przed pierwszym łyczkiem, redukuje się do filmu niby-zawiesiny w stylu rozpuszczalnej herbaty w granulkach.
Aromat niezbyt intensywny. Głównie czuć pumpernikiel i rodzynki. Całość nie za słodka. W odbiorze jakoś pustawy i totalnie bez chmielu, a o owocach nawet nie wspominając.
Kolor złoty ciut-ciut w stronę pomarańczowego. Nie do końca przejrzyste. Płyn jest w siedemdziesięciu procentach transparentny i można przez nie czytać teksty napisane kontrastowym fontem w stosunku do tła, na którym są napisane.
W smaku miłe i delikatne.
Ha Ha Ha = WTF?! Totalnie bez DDH, ha-ha-ha, chmielu nie czuć.
Jest leTka landrynka.
Żyto nie za bardzo czuć w smaku, ale zadziałało na obłość płynu.
Ciało średni wE dół, je też polepsza żyto.
Totalnie bez lacingu.

Zupełnie bez DDH – ha ha ha.
Obła, dzięki żytu, zwykła bezpłciowa przyjemna IPKA.
Piwo na plusik.

Koszt: 8,90 golda – butelka 500 ml bezzwrotna.

Poniżej piwa z serii DDH z Browaru Wrężel, które miałem okazję skosztować:
– CalamIPA [DDH Calamansi Milkshake IPA];
– Ricer [Rice DDH IPA];
– Nie-Bo-Nie [Rye DDH IPA].